Stanislav Vitkjevič - Ludak i opatica

[S.Teller]

Stanislav Vitkjevič

Ludak i opatica
ili
Nema zla što ne bi još na gore izišlo

kratak komad u tri čina i četiri scene

Naslov originala
Stanislaw Ignacy Witkiewics
czyli
Nie ma zlego, co by na jeszcze gorsze nie wyszlo.

Preveo Petar Vujičić

Posvećeno svim ludacima sveta (u compris druge planete našeg sistema kao i planete drugih sunaca Mlečnog Puta i drugih sazvežđa) i Janu Mječislavskom.

LICA
MJEČISLAV VALPURG - 28 godina. Smeđ, vrlo lep i savršeno građen. Brada i brkovi u neredu. Duga kosa. Obučen u bolničko odelo. Ludačka košulja (camisole de force). Ludak. Pesnik.
SESTRA ANA - 22 godine. Vrlo svetla plavuša, vrlo lepa i ,,relativno" dosta produhovljena. Fantastična kaluđerička odeća. Na grudima veliki krst na lancu.
SESTRA BARBARA - nastojnica. Odelo isto kao u Sestre Ane. 60 godina. Matrona kao na slikama Matejka.
Dr JAN BURDIGJEL - 35 godina. Normalan psihijatar. Tamnoplav, sa bradicom. Beli lekarski mantil.
Dr EFRAIM GRIN - 32 godine. Psihoanalitičar Frojdove škole. Crn heruvim semitskog tipa. Beli mantil.
Prof. ERNEST VALDORF - stari žovijalni tip, 55-60 godina. Duga seda kosa. Potpuno obrijan. Zlatni binokl. Engleska mornarička uniforma.
Dva bolničara - divlje bradate bestije. ALFRED - crna brada, ćelav. PAFNUCI - riđa brada, ima kosu. Obučeni u bolnička odela.

Stvar se događa u ćeliji za teške ludake, u ludnici ,,Kod crknutog zeca".

ČIN PRVI

Scena predstavlja ćeliju za teške ludake. Levo u uglu kauč. Nad njim natnis: ,,DEMENTIA PRAECOX", br. 20. U dnu prozor sa dvadeset i pet malih debelih okana, ispresecanih debelim ramovima. Ispod prozora sto. Jedna stolica. Vrata desno sa škripavim zasunima. Na kauču, vezan u ludačku košulju, cnaea Mječislav Valpurg. Pri tavanici gori prigašena sijalica. Dr Burdigjel uvodi Sestru Anu.