Ljubomir Đurković - Otpad

[Braca]

(otadžbinsko-porodične trice i kučine u trinaest slika)

Ljubomir Đurković

Otpad

Posvećujem svim dezerterima svijeta & Niku Goršiču

Podgorica – Ljubljana 2002.

Lica:
Janko Markošević, rođen 1. februara 1955. godine
Stanislav Markošević, rođen 13. septembra 1957.
Nada Markošević, đevojačko Bjelošević, rođena 21. avgusta 1962.
Andrej Markošević, rođen 17. septembra 1980.
Igor Romanić, rođen 11. decembra 1976.
Novka Prisojević, rođena 24. marta 1960.

SLIKA PRVA

(Stan porodice Markošević u jednoj od višespratnica na Zabjelu u Podgorici. April 1999. godine. Scenograf bi morao da vodi računa o tome da sve prostorije jednosobnog stana budu vidljive iz gledaočeve perspektive. Dnevna i spavaća soba, wc sa tuš - kupatilom, kužina, uzani hodnik i nešto kao poširi špajz. Sve je pretrpano kašetama stranih cigareta, plastičnim igračkama i mnoštvom jeftinih stvari za svakodnevnu upotrebu kakve se mogu naći na buvljoj pijaci na Tuškom putu. U špajzu je nešto kao improvizovani krevet, između raznih paketa sa uljem, brašnom, paštom itd. Na sredini dnevne sobe okrugli trpezarijski sto i oko njega četiri karinge U lijevom uglu dnevne sobe, u invalidskim kolicima sjedi Stanislav - ćano Markošević. Pored njega muzički stub i gomila stripova. Čita "Alana Forda". Janko za kompjuterom, pokušava da savlada tehniku rukovanja njime. Nervozan je. Devet je naveče. Čuje se brujanje bombardera, zatim eksplozija avionske bombe. Sve se zatrese, sijalica zatreperi, onda nakratko mrak, tišina. Svijetlo se pali.